บทที่ 84 บทที่ 4 ลูกชายเดียว

บทที่ 4 ลูกชายเดียว

บดินทร์เดินอาดๆ ออกมาจากมหาวิทยาลัย เขาตรงไปที่ลานจอดรถ แต่จังหวะนั้นกลับมีรุ่นน้องคนหนึ่งเดินมาชนเขาเต็มๆ จนทำให้กระเป๋ากีต้าร์โปร่งสุดที่รักหล่นลงพื้นอย่างแรง

"เดินยังไงวะ ไม่ดูคนเดินสวนมาเลยรึไง"

"ขะ..ขอโทษค่ะพี่บดินทร์ หนูขอโทษนะคะ"

"เล่นโทรศัพท์จนไม่มองทาง มันน่า.." เขากำ...