บทที่ 127 คิดถึงมาก

“แล้วมามี้ไปด้วยมั้ยครับ”

“มามี้ก็ต้องไปด้วยสิครับลูก” พฤทธิ์พูดย่างอ่อนโยนเขารักน้องอินเหมือนลูกชายจริงๆ

“มามี้ไปอินก็ไปด้วยครับ แดดดี้มีเรือเล็กด้วย” น้องอินพูดแล้วยิ้มให้แดดดี้แล้วลงจากเก้าอี้ไปยืนริมสระมองสระน้ำใหญ่อย่างชอบใจเมื่อเห็นเรือคายัดเล็กลอยกลางสระ

พฤทธิ์มองดูน้องอินอย่างรักใคร่เอ็นดูเพ...