บทที่ 229 คนหลงเมีย

“หืมม..” พฤทธิ์ครางในลำคอแล้วยกขาเรียวทั้งสองข้างวางเท้าเล็กบนไหล่ของเขาเหมือนเธอนั่งชันเข่าเปิดทางรักแสนหวานอ้ากว้างแล้วกดนิ้วยาวขยี้รัวๆ

“อืออ ฮื้มม..” อรินดามองกลุ่มผมดกดำที่ซุกอยู่ตรงกลางระหว่างขาจึงจิกเท้าลงบนไหล่กว้างเอนกายไปด้านหลังเด้งกุหลาบดอกงามเข้าใส่ปากของเขาด้วยความเสียวซ่านทรมาน

“แผล่บ...