บทที่ 55 อกหัก

“ไม่ต้องห่วงบุษหรอก แกมีอะไรก็โทรมาหาฉันได้ตลอดเวลานะราม”

“โอเค ฉันคงต้องกลับแล้วใช่มั้ยอิ๋น” ราเมนทร์พูดกับเพื่อนหน้าเศร้าแล้วเช็ดน้ำตา

“ก็คงอย่างนั้นแหละ” อรินดายิ้มให้เพื่อนอย่างเห็นใจแต่เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน

“นี่ฝากเลี้ยงขนมหลานด้วย เอาไว้จะส่งของเล่นมาให้นะ” ราเมนทร์วางเงินสองพัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ