บทที่ 7 ลวงรักแม่สาวจอมเฉิ่มตอนที่7
“ขอบใจมากเลยนะ...ฉันไม่รู้เลยถ้าไม่มีแกกับน้านีชีวิตฉันจะเป็นยังไง”
พาขวัญคิดอยู่ในใจว่าตัวเองโชคดีที่มีกัลยานิมิตที่ดีอย่างพระพายอย่างน้อยวันที่เธอตกต่ำไม่มีจุดยืนพระพายก็ยังพร้อมช่วยเหลือเธอเสมอแม้จะห่างหายกันไปนานก็ตาม
“เอาน่า...มีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้ว...จริงไหมจันทร์เจ้า”
ฟอดดด
“หืมม...อาบน้ำตัวหอมแต่เช้าเลยน้า”
พระพายรู้ว่าคนที่เหนื่อยกว่าเธอคือพาขวัญเพื่อนเธอคนนี้เป็นคนดีเธอรู้และเธอเองก็พร้อมที่จะสนับสนุนคนดีเสมอพร้อมหันไปคุยกับจันทร์เจ้าที่นอนดุ๊กดิ๊กที่เบาะนอนพร้อมกดจมูกไปที่แก้มพองของหนูน้อยหนึ่งฟอด
“ฉันไปดูประวัติของครอบครัวสามีพี่ฟ้ามาแล้วนะ...ประวัติครอบครัวของเค้าก็รักกันดีนะ”
พระพายได้เช็กประวัติจากข่าวในอินเตอร์เน็ตของครอบครัวสามีเพียงฟ้าเธอก็เห็นคนในครอบครัวรักกันดีเฮจึงค่อนข้างแปลกใจว่าทำไมเพียงฟ้าจึงสั่งเสียกับเพื่อนของเธอว่าห้ามส่งจันทร์เจ้ากลับครอบครัว
“เรื่องแบบนี้มันไว้ใจใครไม่ได้หรอก”
พาขวัญเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าปัญหาในบ้านนั้นคืออะไรแต่เธอเองคิดว่ายิ่งบ้านไหนที่มีสมบัติเยอะปัญหามันก็น่าจะเยอะตามไปด้วย
“อืมม...ก็จริง...สงสารก็แต่จันทร์เจ้านี่แหละไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไรด้วย”
พระพายก็ไม่เข้าใจความคิดของพวกคนรวยๆแบบนั้นเหมือนกันเธอเห็นสงสารก็แต่เด็กน้อยตาดำๆที่พึ่งลืมตาดูโลกได้ไม่นานพ่อกับแม่ก็ต้องมาเสียอีก
“เค้าคือลูกฉัน...ฉันจะดูแลให้ดีที่สุด”
พาขวัญคิดว่าไม่ว่าจะยังไงเธอก็จะดูแลจันทร์เจ้าให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
“อืมม...แกอยากดูครอบครัวพ่อของจันทร์เจ้าไหม”
“มีรูปด้วยเเหรอ”
“ใช่...นี่คนนี้คุณไนล์พ่อของจันทร์เจ้าเป็นสามีพี่ฟ้าส่วนคนนี้คุณเหนือน้องชายคุณไนล์ยังไม่มีครอบครัวบ้านนี้เค้ามีลูกชายสองคนส่วนผู้หญิงสองคนนี้เห็นว่าเป็นภรรยาใหม่กับลูกติดของปู่จันทร์เจ้า”
พาขวัญป้อนนมจันทร์เจ้าไปด้วยตาก็เหลือบดูมือถือที่พระพายส่งให้ดูแต่เธอเองก็มองไม่ชัดเท่าไร
“ฉันอยากจะรู้จังว่าใครเป็นคนใจร้ายที่ต้องการทำลายพี่ฟ้ากับสามีและก็ลูกของเธอ”
ถ้าเป็นไปตามข่าวตามที่เพื่อนเธอเล่ามาว่าบ้านนี้เขารักกันดีทำไมสิ่งที่เธอดูออกมันช่างสวนทางกันเหลือเกินก็อย่างว่าคนเรามันไว้ใจใครง่ายๆไม่ได้
“ถ้าคิดตามในละครก็คงจะเป็นคนที่ต้องได้รับผลประโยชน์มากที่สุดเมื่อคุณอรรณพเสียชีวิต”
พระพายเองก็คิดในแบบละครที่เธอเคยดูจากข้อสันนิษฐานตามแบบละครมันก็น่าจะเป็นแบบที่เธอพูด
“น้องชายเค้าเหรอ”
พาขวัญคิดตามที่เพื่อนเธอพูดหากพี่ชายตายไปแล้วคนที่รับประโยชน์ก็น่าจะเป็นน้องชายเท่าที่เธอคิดได้
“ก็ไม่แน่ใจนะ...แต่ฉันเห็นในข่าวที่อ่านมาเยอะๆสองพี่น้องคู่นี้เค้ารักกันมากนะแก”
พระพายก็ยังมีข้อแย้งกับความคิดครั้งนี้ของเพื่อนเธอเพราะว่าเธออ่านมาเยอะกับข่าวครอบครัวนี้เธอคิดว่าสองพี่น้องคู่นี้น่าจะรักกันเกินกว่าจะทำร้ายกันลงเพราะเรื่องสมบัติได้
“อืมม...ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว”
พาขวัญถึงกับส่ายหัวไม่อยากคิดเรื่องนี้ต่อตอนนี้เธอเอาเวลามาดูแลจันทร์เจ้าและคิดเรื่องงานเรื่องเงินในการใช้ชีวิตของเธอแต่ละวันจะดีกว่า
กรุงเทพมหานคร
“ไงล่ะแล้วมานั่งหน้ามุ่ย...ฉันช่วยแกสุดฤทธิ์แล้วนะ”
แขไขไม่เข้าใจลูกสาวเธอเลยจริงๆในเมื่อผู้ชายเค้าทำท่ารังเกียจขนาดนั้นยังจะมั่นใจอยู่ได้ว่าจะเอาอีกฝ่ายอยู่
“ไว้เอมจะทำให้คุณเหนือหลงหัวปักหัวปำเลยคอยดู”
เอมิกาช้ำใจเรื่องที่เหนือเมฆปฏิเสธก็พอทนแล้วยังจะมาเจอแม่ของเธอซ้ำเติมอีกเธอจึงหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
“แกจำไว้นะฉันให้เวลาแกแค่หกเดือนเท่านั้นถ้าไม่สำเร็จว่าที่ผัวแกเป็นศพแน่”
แขไขอยากจะกำจัดเหนือเมฆไปให้สิ้นซากเพราะเกลียดในความหยิ่งจองหองของอีกฝ่ายแต่เป็นเพราะว่าลูกสาวเธออยากจะได้ผู้ชายคนนี้จนตัวสั่นเธอจึงต้องพักเรื่องนี้เอาไว้ก่อน
ผับในตัวเมือง
18.00 น.
“เข้าไปเถอะแกเดี๋ยวต้องไปคุยกับผู้จัดการก่อน”
“อืมม...”
สองสาวพระพายและพาขวัญมาถึงหน้าผับในตัวเมืองก็รีบเข้าไปในร้านเพื่อที่จะไปคุยกับผู้จัดการร้านก่อนจะทำงานทันที
“สวัสดีค่ะพี่หนูนกนี่เพื่อนที่พายบอกว่าจะเอามาทำงานด้วย”
พระพายเดินเข้าห้องของหนูนกผู้จัดการร้านพร้อมนะนำเพื่อนสาวของเธอให้อีกฝ่ายรู้จัก
“หน้าตาดีนี่นา...แน่ใจว่าจะทำงานแค่เสริฟนะ”
หนูนกเห็นพาขวัญก็รู้สึกว่าผู้หญิงตรงหน้าสวยเกินไปกว่าที่จะทำแค่เด็กเสริฟหากมาทำงานในร้านนี้เธอคิดว่าหากหญิงสาวรับงานอย่างอื่นผับของเธอคงเรียกลูกค้าได้ไม่น้อย
“ค่ะเพื่อนหนูไม่รับแขกค่าพี่หนูนกแค่จะมาหาเงินค่านมลูกเท่านั้นค่ะ”
พระพายถึงกับอยากจะมองบนเธอเข้ามาที่นี่ครั้งแรกก็ต้องเจอคำถามแบบนี้เหมือนกันแต่เธอเองก็ยังยืนยันว่าจะทำงานแค่เป็นเด็กเสริฟจริงๆหนูนกจึงเลิกคะยั้นคะยอเธอพร้อมพูดให้หนูนกได้ยินชัดว่าที่เพื่อนเธอมาทำงานที่นี่เพราะอยากมาหาค่านมให้ลูกหนูนกจะได้ไม่คะยั้นคะยอเอาคนที่มีลูกแล้วไปเสริฟให้แขกบ้าตัณหาพวกนั้นเพราะพวกนั้นชอบสดๆซิงๆ
“อืมๆ...เรื่องงานก็ให้พายมันสอนก็แล้วกันนะ”
พอหนูนกได้ยินว่าหญิงสาวมีลูกเธอก็ไม่อยากจะคะยั้นคะยออะไรมากเพราะแขกที่ร้านก็ไม่ค่อยชอบผู้หญิงที่ผ่านการมีลูกมาแล้วเท่าไร
“ค่ะพี่หนูนก”
พระพายรีบพาเพื่อนสาวของเธอไปหลังร้านเพื่อเปลี่ยนชุดแล้วเริ่มรอทำงานทันที
