บทที่ 22 รางวัล

ฟอด!!

“จะรีบไปไหน” รณกรทั้งกอดทั้งหอมรสิตาจนเธอต้องตัวแข็งทื่อ ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้

“คุณไม่ได้หลับอยู่เหรอ”

“ตื่นตอนเธอแกะแขนออกนี่แหละ”

“คือฉันจะกลับแล้วค่ะ เดี๋ยวต้องทำงานอีก” รสิตาหาข้ออ้างเพื่อหวังให้รณกรปล่อยตัวเธอ

“ลาสิ”

“ไม่ค่ะ ฉันลามาเยอะแล้วนะ”

“ฉันอยากกินเชอรรี่” ว่าพลางเขาก็ซุกหน้าลงไปต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ