บทที่ 38 เลื่อนไปก่อน

และก็เป็นอย่างที่พวกเขาคิด เมื่อรณกรรับไปดูแล้วต้องกำหมัดแน่น

“อยากลองดีกับฉันใช่มั้ย” เขากัดฟันกรอด ๆ จนลูกน้องที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ต้องขนลุก เพราะรับรู้ได้ว่าพายุกำลังจะพัดเข้ามา

“ให้พวกผมไปรับกลับมาตอนนี้เลยมั้ยครับ” สมภพรีบเสนอ เผื่อว่าสถานการณ์จะดีขึ้น

“ไม่ต้อง!! ส่งข้อความไปบอกเธอว่าให้มาพบฉันที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ