บทที่ 53 ลบรอย NC++

“รออยู่นี่นะ”

“เดี๋ยว ๆ คุณจะไปไหนคะ” เมื่ออยู่ ๆ รณกรก็ลุกพรวดออกจากเตียงรสิตาก็เอ่ยถาม

“ฉันจะไปฆ่ามัน” รณกรตอบโดยไม่ได้หันมามอง

“ใจเย็น ๆ นะคะ” รสิตาลุกตามไปจับแขนของรณกรไว้ เสื้อโค้ทที่คลุมตัวอยู่ก่อนหน้าก็ตกลงไปบนพื้น “ฉันแค่ล้อคุณเล่นเองนะ”

“โถ่ที่รัก” รณกรหันมาแล้วซบหน้าลงไปบนเนินเนื้อที่มันโผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ