บทที่ 36 มันน่าโมโห

“เจ็บมากไหมที่รัก” พี่หินถามขิงและยกมือขึ้นลูบใบหน้าที่แดงเพราะถูกพราวพิศฟาดไปแรง ๆ ตั้งสามครั้ง

ขิงส่ายหน้าเบา ๆ ความเจ็บที่กายไม่เท่าไรแต่เจ็บที่ใจมีมากกว่าเธอนั่งทรุดลงตรงเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ ๆ

หินตามประคองและนั่งลงตรงหน้าจับพลิกดูข้อมือที่ถูกฮัทรัดแน่นจนเป็นรอยแดงช้ำและบาดแผลที่แขนที่โดนเล็บของพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ