บทที่ 4 เจอดีเสียแล้ว

“เราช่วยกันดื่มให้หมดตรงนี้ดีไหมครับ ก่อนที่จะเข้านอน” เขาชวนเธอยกขวดบรั่นดี ที่เหลือไม่มากให้เธอดู หญิงสาวพยักหน้ารับ เขายกขวดบรั่นดีเทรินให้เธอก่อนแล้วที่ เหลือเขาเทใส่แก้วตัวเองจนหมดขวด ก่อนจะยกแก้วขึ้นชนกับแก้วของเธอหญิงสาวยก แก้วขึ้นชนกับเขา และเทบรั่นดีร้อนผ่านลงคอไป

“ผมพาคุณไปส่งที่ห้องนะครับ” เขายื่นมือมาให้เธอจับก่อนจะฉุดเธอขึ้นเบา ๆ ขิงเซ ไปเล็กน้อย รู้สึกมึนหัวอย่างบอกไม่ถูก เขาจึงใช้มืออีกข้างประคองเธอไว้แล้วพาเธอเข้า ไปยังห้องที่อยู่ใกล้ ๆ

“ถึงแล้วครับ” เขาบอกเธอ เมื่อเปิดประตูห้องเข้าไป เธอเห็นกระเป๋าเสื้อผ้าของเธอวางอยู่และมีกระเป๋าอีกใบวางใกล้ ๆ เข้าไปในห้องเห็นเตียงขนาดใหญ่สองเตียงวาง ห่างกันเล็กน้อย

“เอ่อ... วันนี้ทน ๆ นอนฟังเสียงกรนของผมก่อนนะครับเพื่อน ๆ ของผมใช้ห้องกันไปหมดแล้ว” เขาหันหน้ามาบอกเธอ แล้วพาเธอเดินเข้าไปส่งในห้องน้ำ คว้าผ้าเช็ดตัวผืน ใหม่ที่พับอยู่ส่งให้ไปด้วย เธอรับไว้ก่อนจะผลักประตูเข้าไปแล้ว ก็ปิดลงกลอนอย่างแน่นหนา

“เฮ้อ... มันวันอะไรกันนี่จะมาพักผ่อนสักหน่อย รู้สึกมันจะร้อนจริง ๆ นะเนี่ยไอ้ขิง เอ๊ย ซวยไหมวะเนี่ย” เธอสบถในใจกับตัวเอง

ขิงหยิบอุปกรณ์อาบน้ำออกมาจากกระเป๋า สะพายซึ่งเธอพกมาเป็นชิ้นเล็ก ๆ รีบ อาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน พอโดนน้ำเย็น ๆ อาการมึนด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ก็ดีขึ้นเธอเช็ดตัว ก่อนจะหาเสื้อคลุมที่วางอยู่ใกล้ ๆ ขึ้นมาสวมทับ แล้วจึงเดินออกมาจากห้องน้ำ

เขาเดินสวนกับเธอเข้าห้องน้ำไปทันที ขิงรีบเปิดกระเป๋าหาชุดนอนขึ้นมาใส่

แหม... พกเอามาแต่ชุดบาง ๆ ใครจะไปรู้ว่าจะได้นอนห้องเดียวกับเขา” หญิงสาวรีบใส่ชุดนอนแล้วเลือกเตียงนอนก่อนจะซุกร่างเข้าไปใต้ผ้าห่มทันที

ขิงรีบหันหลังให้กับเตียงของเขา หันหน้าไปที่ด้านฝาผนังที่เป็นกระจกทึบทั้งบาน เวลานี้ข้างนอกมืดมากมองออกไปไม่เห็นอะไรเลย แต่คนข้างนอกต้องมองเห็นข้างในชัดเจน

เวลาไม่นาน เธอเห็นเงาสะท้อนของหินเดินออกมาจากห้องน้ำ เขาไม่สวมเสื้อใส่แต่ กางเกงแพรตัวเดียวเดินผ่านเตียงของเธอไป ใช้มือเลื่อนปิดม่านทั้งหมด และเดินเข้ามา หยุดที่หัวเตียงของเธอก่อนจะโน้มตัวลงมาปิดสวิตช์โคมไฟที่หัวเตียงให้

เธอแกล้งหลับตาพริ้มเหมือนให้เขารู้ว่าเธอหลับไปแล้วจริง ๆ เขามองเธอยิ้มขัน ๆ ตั้งแต่เห็นสีหน้าของเธอก่อนหน้านั้นแล้ว เขาเดินอ้อมไปอีกด้าน ขิงถอนหายใจเบา ๆ รู้สึกโล่งอกที่เขาเดินกลับไปที่เตียงของเขาสักที

แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้นชายหนุ่มนั่งลงบนเตียงเดียวกันกับเธอ ก่อนที่จะแทรกตัวเข้ามาในผ้าห่มผืนเดียวกัน ขิงตกใจมากได้แต่นอนนิ่ง ๆ คิดในใจ ‘ทำไมไม่ไปนอนเตียงโน้นฮึ คุณหิน’ เขาเหมือนรู้ใจ

“เตียงโน้นไม่มีผ้าห่มครับ ผมแค่คลุมผ้าคลุมเตียงเอาไว้เฉย ๆ คุณคงไม่ว่านะถ้าผม จะนอนด้วยคน” น้ำเสียงที่เขาพูดราบเรียบเหมือนไม่ใช่เรื่องเสียหาย

ขิงนอนกลั้นลมหายใจแทบจะทำตัวให้ลีบ ๆ หากแทรกตัวลงไปในที่นอนได้เธอคง ทำแล้ว เขาขยับตัวจัดท่าทางการนอนอยู่ห่างเธอไม่ถึงวา หญิงสาวใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก คบกับฮัทมาแม้แต่จูบปากกันก็ยังไม่เคย แล้วผู้ชายที่เพิ่งได้คุยกันไม่ถึงสิบวันกลับได้มานอนบนเตียงเดียวกันกับเธอนี่นะ

เธอขยับตัวออกห่างเขาจนไปชิดขอบเตียง ฝ่ามือร้อนหันมาคว้าเอวบางให้ขยับเข้าใกล้

“ระวังจะตกเตียงนะครับ คุณขิงรังเกียจผมหรือครับ” เขาเอ่ยคำถามขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ ขิงแทบจะหยุดหายใจ หลังของเธอชนเข้ากับแผงหน้าอกที่เธอเห็นในกระจก เมื่อกี้กล้ามเป็นมัด ๆ ก่อนจะพูดออกมาเบา ๆ

“เปล่าค่ะ” มือของเขายังคงกอดเอวเธอเอาไว้หลวม ๆ แต่พอได้ยินคำตอบ เขาซุกหน้าและปลายจมูกลงมาที่ซอกคอของเธออย่างจงใจ

สิ่งที่ขิงไม่คาดฝันมาก่อนว่าคนเงียบ ๆ ขรึม ๆ ที่เธอเห็นบุคลิกนิ่ง ๆ ในที่ทำงานจะกล้ามากจะเป็นคนแบบนี้ แล้วยังมีเพื่อน ๆ ของเขา อีกทั้งผู้หญิงที่เข้ามาจูบแบบดูดดื่มต่อหน้าเธออีกล่ะ

เธอขยับร่างหนีการรุกรานนั้น ก่อนจะหันหน้ามาเผชิญกับเขา กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เขากลับผลักเธอให้นอนหงาย แล้วเกยก่ายทับร่างของเธอ ชายหนุ่มฉกริมฝีปากร้อน ๆ ลงมาอย่างรวดเร็ว

“อือ” เสียงขิงครางประท้วง แต่ตอนนี้คงจะหยุดเขาไม่ได้ง่าย ๆ หรอก เขาแทรกลิ้นเข้ามาเร่งเร้าความรู้สึกของเธอเป็นอย่างมาก ขิงเริ่มหายใจไม่ออก เธอเหมือนคนที่กำลังจะจมน้ำ

เขาถอนริมฝีปากออก เลื่อนใบหน้ามาตามซอกคอ เธอรีบหายใจโกยเอาอากาศเข้าไป ขิงมีอาการหอบเหนื่อย ฤทธิ์แอลกอฮอล์ยังคงมีมันเพิ่มดีกรีความร้อนเมื่อกายสัมผัสกาย

เธอดิ้นเบา ๆ ทุรนทุรายภายในใจอย่างบอกไม่ถูก เขาลากลิ้นสาก ๆ และปลายจมูกไปตามติ่งหูขบเม้มและพ่นลมหายใจรดใส่

เธอขนลุกเกรียว มือของเขาไม่อยู่นิ่งปลด เปลื้องเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ออกอย่างรวดเร็ว เธอใช้มือทั้งสองข้างปัดป้อง เขากลับรวบข้อมือเล็ก ๆ นั้นด้วยสองมือรวบข้อมือตรึงไว้เหนือศีรษะ ใช้ปากกัดไปที่ยอดถันชมพูของเธอเป็นการทักทาย ก่อนจะดูดกินดื่มเม้ม คลึงด้วยมืออีกข้าง