บทที่ 19 บทที่ 18 ยัยเด็กเปรต

เจ๊ผึ้งกำมือแน่นด้วยความโกรธจัด ชี้นิ้วไปตรงหน้าของชานนท์ก่อนจะกรีดร้องออกมาด้วยความโมโห เดินไปเก็บเงินค่าเช่าจากนั้นก็ออกไปจากร้านทันที ห้าหนุ่มนั่งอยู่ที่โต๊ะประจำเห็นแบบนั้นก็หัวเราะออกมาด้วยความขำขัน

"เจ๊ผึ้งนี่สุดยอดเลยว่ะ"

"ปากตลาดของแท้"

"เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็นคนอะไรปากจัดฉิบหาย"

"กูให้มึง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ