บทที่ 22 งอนอีกแล้ว

"พี่อลัน...ได้เวลาอาหารเที่ยงแล้วนะคะ" เสียงหนูมุกที่ผลักประตูเข้ามา และยังยืนอยู่ที่ประตูที่เปิดทิ้งไว้

"ครับ..." อลันลุกจากเก้าอี้ที่เขาแทบไม่รู้ตัวเลยว่าเขานั่งอยู่ในห้องนี้ตลอดช่วงเช้า "หนูมุกลงไปรอพี่ก่อน...เดี๋ยวพี่ตามลงไป" อลันบอกและเดินกลับห้องนอนจัดการกับตัวเองเพราะตัวเขายังอยู่ในชุดนอน หน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ