28
ฉันวิ่งเข้าไปในบ้านและเห็นลูกๆ กำลังร้องไห้ฟูมฟาย ความโกรธที่มีต่ออานาก็ปะทุขึ้นในใจ
“โอ๋ๆ ลูกรัก แม่ขอโทษนะ” ฉันพูดพร้อมกับดึงลูกๆ เข้ามากอดไว้แน่น
“แม่คะ ทำไมแม่ทิ้งพวกเราไว้ที่นี่ตามลำพัง” เอมิลี่ถาม “พวกเราเรียกแม่ตั้งนาน แต่แม่ไม่อยู่เลย”
“ใช่เลยครับ” อเล็กซ์เสริม
น้ำตาคลอเบ้าขณะที่ฉันฟังพวกเขา...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่หนึ่ง
2. บทที่สอง
3. บทที่สาม
4. บทที่สี่
5. ห้า
6. หก
7. เจ็ด
8. แปด
9. เก้า
10. 10
11. 11
12. 12
13. 13
14. 14
15. 15
16. 16
17. 17
18. 18
19. 19
20. 20
21. 21
22. 22
23. 23
24. 24
25. 25
26. 26
27. 27
28. 28
29. 29
30. 30
31. 31
32. 32
33. 33
34. 34
35. 35
36. 36
37. 37
38. 38
39. 39
40. 40
41. 41
42. 42
43. 43
44. 44
45. 45
46. 46
47. 47
48. 48
49. 49
50. 50
51. 51
52. 52
53. 53
54. 54
55. 55
56. 56
57. 57
58. 58
59. 59
60. 60
61. 61
62. 62
63. 63
64. 64
65. 65
66. 66
67. 67
68. 68
69. 69
70. 70
71. 71
72. 72
73. 73
74. 74
75. 75
76. 76
77. 77
78. 78
79. 79
80. 80
81. 81
82. 82
83. 83
84. 84
85. 85
86. 86
87. 87
88. 88
89. 89
90. 90
91. 91
92. 92
93. 93
94. 94
95. 95
96. 96
97. 97
98. 98
99. 99
100. 100
101. 101
102. 102
103. 103
104. 104
105. 105
106. 106
107. 107
108. 108
109. 109
110. 110
111. 111
112. 112
113. 113
114. 114
115. 115
116. 116
117. 117
118. 118
119. 119
120. 120
121. 121
122. 122
123. 123
124. 124
125. 125
126. 126
ย่อ
ขยาย
