บทที่ 36 ฉันรู้สึกว่าฉันเข้าใจอันโตนิโอมากขึ้น

มุมมองของซาร่าห์

ช่วงไม่กี่วันนี้ฉันไม่เจอเฟเดริโกเลย

ทุกเช้าที่ฉันตื่นไปทำงาน ฉันจะคาดหวังอยู่เสมอว่าวันนี้จะได้เจอเขา

เมื่อเดินเข้าไปในโรงอาหารของโรงพยาบาล ฉันก็อดนึกถึงค่ำคืนนั้นไม่ได้ สปาเก็ตตี้จานที่เฟเดริโกทำให้ฉัน

ฉันถึงกับเผลอมองไปรอบๆ โรงอาหารโดยไม่รู้ตัว หวังว่าจะได้เห็นเงาของเขาอยู่ไกลๆ แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ