บทที่ 115 ต้มบะหมี่

ใบหน้าขาวของดารินแดงระเรื่อขึ้นมาด้วยความโกรธ แก้มทั้งสองข้างก็ป่องออกมา ดูเหมือนลูกบอลกลมๆ เล็กๆ คนละข้างที่ดูบอบบางน่าทะนุถนอม ทำให้เธอดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ

แคมป์ที่กำลังเมาได้แต่มองท่าทางแบบนั้นของดารินนิ่งๆ ในแววตาของเขาพลันปรากฏร่องรอยของความอ่อนโยนขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

“ขอโทษนะณัฐกานต์ ที่ทำให้คุณต้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ