บทที่ 117 นัดกันไปเที่ยว

ส่วนผู้ชายคนนั้นก็เหลือบมองเธอแวบหนึ่ง จากนั้นก็ปิดประตูห้องน้ำด้วยสีหน้าที่ไม่ยี่หระ ปล่อยให้ณัฐกานต์และดารินอยู่ข้างนอกกันตามลำพัง

ดารินโกรธจนอยากจะพังประตูเข้าไปตบหน้าแคมป์แรงๆ สักฉาด ทุกครั้งที่อยู่กับเขา เธอมักจะต้องขายหน้าอยู่เรื่อย

“ณัฐกานต์ ขอโทษนะ อย่าไปฟังเขาเลย เขาเป็นแบบนี้ทุกทีนั่นแหละ”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ