บทที่ 119 ในที่สุดก็ไปกับเขา

เป็นอย่างที่คิด... สิ่งที่กลัวที่สุดก็เกิดขึ้นจนได้ เสียงเย็นเยียบของสุภัคดังขึ้นมา “ดาริน ไม่เป็นไรหรอกนะ นี่มันก็แค่เรื่องที่ป้าสุภัคพูดคำเดียวก็ได้แล้ว อีกอย่างก็แค่กลับมากินข้าวด้วยกันมื้อเดียวเอง ไม่ได้ทำให้เธอเสียเวลามากสักหน่อย ทำไมตอนนี้เธอถึงไม่อยากจะฉลองวันเกิดกับป้าสุภัคแล้วล่ะ?”

จากนั้น ...