บทที่ 12

ดารินยกยิ้มเยาะหยันตัวเองอย่างเย็นชา “ขอบคุณสำหรับความกรุณาของท่านประธานนะคะ ดูเหมือนว่าดิฉันก็ยังมีค่าอยู่บ้าง”

พูดจบ เธอก็เดินออกจากห้องพักไป

ภายในห้องพักที่กว้างขวางพลันเงียบสงัด แคมป์ล้วงหยิบซองบุหรี่จากกระเป๋ากางเกงออกมาอย่างคล่องแคล่ว ดึงบุหรี่มวนหนึ่งออกมาจุดไฟ จากนั้นจึงสูดเข้าไปลึกๆ แล้วพ่น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ