บทที่ 124 จะไม่ให้อภัยคุณ

ขณะที่พูด แวนซ์ก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยความรู้สึกผิด เขายื่นมือออกไปหวังจะเช็ดน้ำตาให้ดาริน แต่เธอก็เบี่ยงตัวหลบ

แวนซ์ยกมือทั้งสองข้างกุมศีรษะพลางขยี้ผมตัวเองอย่างแรง คิ้วของเขาขมวดมุ่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด เขาเอ่ยขอโทษไม่หยุด “ขอโทษนะดาริน ขอโทษจริงๆ ผมมันเลว ผมไม่น่าทำเรื่องแบบนั้นลงไปเลย”

ถึ...