บทที่ 132 อาการตื่นตระหนก

ในห้องผู้ป่วยเหลือเพียงพวกเขาสามคน สีหน้าของแวนซ์แข็งทื่ออย่างมาก

“ฉันรู้อยู่แล้ว ว่าเธอชอบแคมป์ ใช่ไหม?”

“พูดมาตั้งเยอะแยะ แวนซ์ ถ้านายยังจะมาสนใจแต่เรื่องไร้สาระพวกนี้ นายก็คงหมดหนทางเยียวยาแล้วจริงๆ”

แววตาของแวนซ์ไร้ซึ่งความอบอุ่น น้ำเสียงแหบพร่าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

“ดาริน เพื่อแคมป์แล้ว การม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ