บทที่ 14

ดารินพยักหน้าให้เขาอย่างสุภาพ “สวัสดีค่ะท่านประธาน ไม่คิดว่าท่านจะนัดทานข้าวกับคุณป้าสุภัค คุณป้ารออยู่ข้างในแล้วค่ะ”

แคมป์พยักหน้าอย่างสบายๆ แววตาที่นิ่งสงบสะท้อนแสงดาวระยิบระยับยามค่ำคืน เผยให้เห็นรอยยิ้มจางๆ

เมื่อเห็นแคมป์เดินเข้ามา ดวงตาของสุภัคก็เป็นประกาย เธอรีบลุกขึ้นทักทายอย่างเอาอกเอาใจ หลั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ