บทที่ 150 คืนนี้ ฉันอยากขอเวลาของคุณดารินสักหน่อย
ดาริน พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ไม่ได้คิดจะทำอะไร แค่ชื่นชมคุณแคมป์กับคุณพิมพันเท่านั้นเอง"
พูดจบ ดาริน ก็ยกชายกระโปรงเดินช้าๆจากไป ส่วนสุภาพรีบขอโทษแล้ววิ่งเหยาะๆตามไป
เห็นสถานการณ์เช่นนั้น จอร์จจึงเริ่มอพยพผู้คนออกไป "ไม่มีอะไรให้ดูแล้ว ทุกคนโปรดแยกย้ายกันไปเถอะ อย่าดูอีกเลย"
ไม่ว่าจะเป็นแคมป์หร...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
19. บทที่ 19
20. บทที่ 20
21. บทที่ 21
22. บทที่ 22
23. บทที่ 23
24. บทที่ 24
25. บทที่ 25
26. บทที่ 26
27. บทที่ 27
28. บทที่ 28
29. บทที่ 29
30. บทที่ 30
31. บทที่ 31
32. บทที่ 32 ดูแลเธออย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
33. บทที่ 33 คุณไม่เว้นแม้แต่ผู้ป่วย
34. บทที่ 34 ใกล้จะปีใหม่แล้ว หวังว่าจะได้อยู่ที่นี่
35. บทที่ 35 ความเปลี่ยนแปลงที่ละเอียดอ่อนของความสัมพันธ์
36. บทที่ 36 เห็นครั้งหนึ่งฉีกครั้งหนึ่ง
37. บทที่ 37 ความฝันของเธอคือการเป็นนักเปียโน
38. บทที่ 38 พบกับแฟนสาวข่าวลือโดยบังเอิญ
39. บทที่ 39 หลุมที่ขุดไว้เอง
40. บทที่ 40 คนที่ไม่เป็นไรจะนอนหลับง่ายๆ ได้หรือ?
41. บทที่ 41 ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา
42. บทที่ 42 มีเจตนามุ่งเป้า
43. บทที่ 43 แผนเล็กๆ
44. บทที่ 44 ผู้หญิงฉลาดเกินไปไม่ดี
45. บทที่ 45 เชิญเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงฤดูใบไม้ผลิ
46. บทที่ 46 เห็นเขาทำอาหารเป็นครั้งแรก
47. บทที่ 47 กลิ่นอายของวัยเยาว์ที่เขาอิจฉา
48. บทที่ 48 นี่คือความโรแมนติกใช่ไหม?
49. บทที่ 49 อยู่ด้วยกันเหมือนคู่รัก
50. บทที่ 50 คิดสิ่งใดได้สิ่งนั้น
51. บทที่ 51 ราวกับคนรัก
52. บทที่ 52 ความสัมพันธ์ถูกเปิดเผย
53. บทที่ 53 เชื่อฟัง
54. บทที่ 54 การยั่วยุ
55. บทที่ 55 สไตลิสต์คนดัง
56. บทที่ 56 ตะลึงทั้งงาน
57. บทที่ 57 การเผชิญหน้า
58. บทที่ 58 การใส่ร้าย
59. บทที่ 59 ไม่มีวันยอมแพ้
60. บทที่ 60 แฟนของฉัน
61. บทที่ 61 หนุนหลังเธอ
62. บทที่ 62 อาศัยบารมีของเขา
63. บทที่ 63 เกราะที่แข็งแกร่ง
64. บทที่ 64 ทำสิ่งที่ใกล้ชิดที่สุดในฐานะคนรัก
65. บทที่ 65 ความรักแรกแห่งชีวิตกลับมาแล้ว
66. บทที่ 66 ในใจของเขามีแต่พิมพ์พรรณเพียงคนเดียว
67. บทที่ 67 เลิกกันแล้วหรือ?
68. บทที่ 68 การแตกหัก
69. บทที่ 69 ทะเลาะกับรักแรกในชีวิตของเขา
70. บทที่ 70 ในความรัก คนที่ไม่ได้รับความรักคือมือที่สาม
71. บทที่ 71 ถูกลักพาตัว
72. บทที่ 72 มีเธอแล้วจะทำไม
73. บทที่ 73 ได้รับการช่วยเหลือจากเขา
74. บทที่ 74 เขาคือยารักษา
75. บทที่ 75 เธอคนนั้น
76. บทที่ 76 ทนายความทองคำ, ณัฐกานต์
77. บทที่ 77 การตั้งครรภ์หลอก
78. บทที่ 78 พิมพ์พรรณบาดเจ็บ
79. บทที่ 79 ระหว่างแคมป์และพิมพ์พรรณ
80. บทที่ 80 วิธีการที่โหดของสุภัค
81. บทที่ 81 ณัฐกานต์ได้รับบาดเจ็บ
82. บทที่ 82 ความรักแรกแห่งชีวิตเป็นมือที่สาม
83. บทที่ 83 ไม่หวั่นไหวในยามวิกฤต
84. บทที่ 84 การแลกเปลี่ยนกับณัฐกานต์
85. บทที่ 85 เป็นครูสอนพิเศษของกันยา
86. บทที่ 86 ผู้ชายที่เหมือนปริศนา
87. บทที่ 87 ไปงานเลี้ยงฉลองการศึกษาต่อพร้อมกันยา
88. บทที่ 88 การอยู่คนเดียวที่ไม่ได้สัมผัสมานาน
89. บทที่ 89 จูบอย่างแรง
90. บทที่ 90 คุณกำลังเป็นห่วงฉันอยู่เหรอ?
91. บทที่ 91 ความชื่นชมของคุณหญิงวรดี
92. บทที่ 92 พิมพ์พรรณที่ชั่วร้าย
93. บทที่ 93 เคราะห์ร้ายจากฟากฟ้า
94. บทที่ 94 งั้นก็ไปที่คฤหาสน์เก่าตระกูลโฮริน
95. บทที่ 95 ฉันชอบเธอมาก
96. บทที่ 96 เริ่มจากเด็ก
97. บทที่ 97 เห็นความร่ำรวยไร้ขีดจำกัดของตระกูลโฮริน
98. บทที่ 98 ความสามัคคี
99. บทที่ 99 ความชอบของเธอ
100. บทที่ 100 ความจริงเปิดเผย
101. บทที่ 101 เรียกย่า
102. บทที่ 102 คุณยายต้องการให้เราอยู่ด้วยกัน
103. บทที่ 103 การยั่วยวนหลอกลวง
104. บทที่ 104 ใจกว้าง
105. บทที่ 105 ความครึกครื้นบนโต๊ะอาหาร
106. บทที่ 106 ตราบใดที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ เธอไม่มีวันเข้าประตูตระกูลโฮริน
107. บทที่ 107 การยกเลิกการหมั้น
108. บทที่ 108 ยกเลิกการหมั้น
109. บทที่ 109 แต่งตัวแบบนี้บนเตียงของเขา
110. บทที่ 110 คืนฤดูใบไม้ผลิ
111. บทที่ 111 นอนด้วยกัน一คืน
112. บทที่ 112 คำเตือน
113. บทที่ 113 เมาในบาร์
114. บทที่ 114 การมาเยือนยามค่ำคืน
115. บทที่ 115 ต้มบะหมี่
116. บทที่ 116 รสนิยมแปลก
117. บทที่ 117 นัดกันไปเที่ยว
118. บทที่ 118 ข่มขู่และล่อลวง
119. บทที่ 119 ในที่สุดก็ไปกับเขา
120. บทที่ 120 เธอคือหัวหน้าแก๊งค์มาเฟียหญิง
121. บทที่ 121 อยากจะต่อยเขา
122. บทที่ 122 ใจสั่นไหวเพราะเขา
123. บทที่ 123 การกระทำที่รุนแรง
124. บทที่ 124 จะไม่ให้อภัยคุณ
125. บทที่ 125 ปล่อยฉันไปได้ไหม?
126. บทที่ 126 พี่น้องแตกหัก
127. บทที่ 127 หนุนหลังให้เธอ
128. บทที่ 128 ความรับผิดชอบทั้งหมดฉันจะรับเอง
129. บทที่ 129 ปกป้องเขาจากการโดนตบ
130. บทที่ 130 เหยื่อกลายเป็นคนร้าย
131. บทที่ 131 เพื่อเขา
132. บทที่ 132 อาการตื่นตระหนก
133. บทที่ 133 คลื่นหลังคลาย
134. บทที่ 134 พิมพ์พรรณปรากฏตัวขึ้น
135. บทที่ 135
136. บทที่ 136 คนแปลกหน้าที่คุ้นเคยที่สุด
137. บทที่ 137 ฝันร้ายของเธอ
138. บทที่ 138 ความห่วงใยที่ไม่ได้พบเจอมานาน
139. บทที่ 139 การแข่งขันนักแปลแห่งชาติ
140. บทที่ 140 ที่หนึ่ง
141. บทที่ 141 ในที่สุดก็ได้พบคุณแล้ว
142. บทที่ 142 เป็นคู่ควงของฉัน
143. บทที่ 143 เคลลี่
144. บทที่ 144 กำจัดผู้ติดตาม
145. บทที่ 145 ถูกเท
146. บทที่ 146 งานเลี้ยงดารา
147. บทที่ 147 ความวุ่นวาย
148. บทที่ 148 สภาพจิตใจที่ดี
149. บทที่ 149 หนามยอกเอาหนามบ่ง
150. บทที่ 150 คืนนี้ ฉันอยากขอเวลาของคุณดารินสักหน่อย
151. บทที่ 151 เธอหลังจากดื่มมากเกินไป
152. บทที่ 152 คืนแห่งการริเริ่ม
153. บทที่ 153 เรื่องที่น่ายินดี
154. บทที่ 154 จำเป็นต้องไป
155. บทที่ 155 มอบบ้านให้เธอหนึ่งหลัง
156. บทที่ 156 ไม่สามารถทำงานสอนพิเศษได้แล้ว
157. บทที่ 157 ก่อความวุ่นวายในบริษัท
158. บทที่ 158 ฉันก็แค่ชอบเธอ
159. บทที่ 159 การแข่งขันรั่วไหล
160. บทที่ 160 หึงอีกแล้ว
161. บทที่ 161 การลักพาตัวอย่างบังคับ
162. บทที่ 162 กักขัง
163. บทที่ 163 ถูกทรยศ
164. บทที่ 164 วิธีการชั่วร้ายของพิมพ์พรรณ
165. บทที่ 165 ป้าวิไลให้ความช่วยเหลือ
166. บทที่ 166 หลบหนี
167. บทที่ 167 หนีออกมาได้สำเร็จ
168. บทที่ 168 ปกป้องป้าวิไล
169. บทที่ 169 หรือว่าเป็นการเข้าใจผิดอีกแล้ว?
170. บทที่ 170 ความรักที่ซ่อนเร้น
171. บทที่ 171 อาจจะถูกหลอก
172. บทที่ 172 ความกล้าหาญของณัฐกานต์
173. บทที่ 173 เปิดโปง
174. บทที่ 174 หน้าด้านไม่รู้จักอาย
175. บทที่ 175 ชดใช้เป็นสองเท่า
176. บทที่ 176 ความเจ้าเล่ห์ของสุภัค
177. บทที่ 177 ถูกตำรวจพาตัวไป
ย่อ
ขยาย
