บทที่ 50 คิดสิ่งใดได้สิ่งนั้น

คำขอบคุณที่ไม่คาดคิดทำให้แคมป์ประหลาดใจเล็กน้อย แต่ภายนอกเขายังคงมีท่าทีสงบนิ่ง ทว่าในใจกลับเริ่มรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาบ้างแล้ว

ดารินแกะโคมลอยออกมา แล้วหยิบปากกามาร์คเกอร์ออกจากกระเป๋ายื่นให้ชายหนุ่ม “อ่ะ คุณเขียนก่อนสิ”

“คุณพกปากกามาร์คเกอร์ติดตัวไว้ในกระเป๋าด้วยเหรอ?”

“ชินแล้วค่ะ เวลาอยู่ข้างนอกว่างๆ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ