บทที่ 36 36
ฟูเหยาบาดเจ็บทั้งกายทั้งใจ ในยามนี้ นางหมายจะได้หยางอ๋องเป็นสามี อุตส่าห์วางยาปลุกกำหนัดอย่างดี ผู้ใดจะไปคิดว่าบิดาจะพานางหนีในวันนี้ สุดท้ายบิดาก็ทิ้งนางไว้คนเดียว นางอยู่ที่คุกในค่ายทหาร
"ไม่ต้องเสียใจไปหรอก บิดาเจ้ายังมิตาย"
"ท่านว่าอย่างไรนะ" ฟูเหยาในสภาพที่ดูไม่ได้ ยามนี้นางจับกรงเหล็ก มองห...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 1
2. บทที่ 2 2
3. บทที่ 3 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12
13. บทที่ 13 13
14. บทที่ 14 14
15. บทที่ 15 15
16. บทที่ 16 16
17. บทที่ 17 17
18. บทที่ 18 18
19. บทที่ 19 19
20. บทที่ 20 20
21. บทที่ 21 21
22. บทที่ 22 22
23. บทที่ 23 23
24. บทที่ 24 24
25. บทที่ 25 25
26. บทที่ 26 26
27. บทที่ 27 27
28. บทที่ 28 28
29. บทที่ 29 29
30. บทที่ 30 30
31. บทที่ 31 31
32. บทที่ 32 32
33. บทที่ 33 33
34. บทที่ 34 34
35. บทที่ 35 35
36. บทที่ 36 36
ย่อ
ขยาย
