บทที่ 32 Chapter 32 กินเด็กเป็นอมตะ

โรมรันกัดกราม ข่มความรู้สึกเสียวกระสัน ดึงร่างขาวนวลขึ้น สองมือกอดกุมสองพุ่มอวบอิ่ม บีบเคล้าขยำเคล้นอย่างมันมือ

“ปากว่าตาขยิบ” เสียงแตกพร่ากระซิบข้างหู ก่อนลิ้นร้อนจะปาดเลียซ้ำ

พุดแก้วขนลุกซู่ เท่ากับตอนนี้เธอคร่อมทับบนท่อนขาแกร่ง สองขาหนีบแน่นกับต้นขาเขาทั้งซ้ายขวา ขณะที่แก่นความเป็นชายแทรกลึ...