บทที่ 15 เสียใจมากใช่ไหมที่แต่งงานกับผู้หญิง

แทนไทนอนก่ายหน้าผากถอนหายใจออกมาอย่างหนัก พลิกตัวไปมาหลายต่อหลายครั้ง อีกเพียงไม่กี่ชั่วโมงงานแต่งงานที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นกำลังจะมาถึง ยิ่งคิดก็ยิ่งนอนไม่หลับทั้งที่พยายามข่มตาให้หลับแต่สมองกลับไม่หลับ

ผ่านไปอีกหลายชั่วโมง ล่วงเลยจนถึงตีสี่กว่า ๆ แทนไทลุกขึ้นจากเตียงด้วยความเหนื่อยล้า เขานอนไม่หล...