บทที่ 3 ข่าวฉาว (2)
นิตยลัภย์มองใบหน้าของลูกชายคนเล็กที่เอาแต่ใจจนเคยตัว ดีที่ไม่ไปทำใครท้องมาจนต้องพากันเดือดร้อนอีก
“อะไรกันครับ ก็พี่ชายสุดที่รักของคุณแม่ไง” เตชินท์เอ่ยขึ้น
“พี่ชายแก ! ฉันจะปวดหัวตายอยู่แล้ว เลี้ยงมาให้เป็นผู้ชาย...”
“พี่แทนก็เป็นผู้ชายนะครับ เพียงแต่เป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายด้วยกันเท่านั้นเอง” เตชินท์พูดพร้อมหัวเราะขำออกมาอย่างสนุก ไม่น่าเชื่อว่าพี่ชายจะเป็น
ประเภทชอบป่าไม้เดียวกัน ต่อให้ไม่เป็นแบบที่ข่าวลงก็ขอขำให้สนุกหน่อย
“แม่ไม่ยอมเด็ดขาด มีลูกชายทั้งทีจะให้มีคนรักเป็นพวกไม้ป่าเดียวกัน รับไม่ได้ !” นิตยลัภย์ประกาศออกมาลั่นห้อง
“แม่จะทำยังไงเหรอครับ ผมว่าพี่แทนอาจจะไม่กลับบ้านเลยก็ได้นะครับ ถ้าหากติดใจพระเอกดังคนนั้น”
เตชินท์ใส่ไฟเพิ่มจากเดิมที่มีอยู่แล้วให้ลามลุกขึ้นไปอีก
“แกคิดว่าแม่จะยอมให้ตาแทนอยู่กับพ่อพระเอกขวัญใจหรือยังไง ฮะ !” นิตยลัภย์หันมามองลูกชายคนเล็กที่ยิ้มให้ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมา
“เปล่าครับ ผมว่าคุณแม่ต้องรีบจัดการหน่อยละครับ เรื่องแบบนี้รอช้าไม่ได้” ยิ่งพูดยิ่งใส่ไฟให้พี่ชาย ถึงไม่ใช่เกย์แต่ก็รู้ว่าพี่ชายเขาไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษเลย
“พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง ?” นิตยลัภย์หันไปมองลูกชาย แววตาของเตชินท์เปล่งประกายแวววาวพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัย
“เปล่าครับคุณแม่ ผมหมายถึงว่าถ้าปล่อยเอาไว้นานพี่แทนจะล้ำเส้นจนแก้ไม่ทันนะครับ” เตชินท์เอ่ยขึ้น นิตยลัภย์ฟังที่ลูกชายคนเล็กพูดพร้อมกับคิดตาม ใช่แล้ว ยิ่งปล่อยไว้จะแก้ไขไม่ทัน แล้วเธอจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดีล่ะ
“นี่ตาเต เราว่าแม่ควรจัดการเรื่องนี้ยังไงดี” เสียงเคร่งเครียดของ นิตยลัภย์เอ่ยถาม และน้อยครั้งที่เธอจะถามความคิดเห็นจากเตชินท์ เพราะว่าส่วนใหญ่มีแต่เรื่องมักมากทั้งนั้น เธอจึงไม่ค่อยอยากเอามาใช้สักเท่าไหร่
“คุณแม่แน่ใจเหรอครับว่าอยากฟังความคิดเห็นของผมน่ะครับ”
“รีบ ๆ บอกมาเร็ว แม่จะได้จัดการได้”
“ก็ง่าย ๆ ครับ ไม่มีอะไรมาก” เขาพูดพร้อมยิ้มออกมาจนนิตยลัภย์สังเกตถึงรอยยิ้มที่มุมปากเรียวแสนเจ้าเล่ห์ของลูกชายตัวเอง
“ว่าไง ?”
“แม่ก็หาสะใภ้เข้าบ้านสักคนสิครับ”
นิตยลัภย์เมื่อได้ฟังก็พยักหน้าด้วยความเข้าใจพลางคิดตาม หาคู่ให้ ลูกชายของเธออย่างนั้นเหรอ ? แต่ว่า...
“จะมีใครยอมรับตาแทนล่ะ ข่าวออกซะขนาดนี้” นิตยลัภย์ท้อใจ
“เรื่องนั้นเดี๋ยวก็มีคนมาแก้ข่าวเองละครับ เพราะยังไงอีกฝ่ายก็เป็นถึง
พระเอกดังคงไม่ปล่อยให้ตัวเองเสียหายหรอก” ชายหนุ่มให้เหตุผล เขารู้ว่าอีกฝ่ายคงไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองพังลงอย่างแน่นอน
“ก็จริง แล้วแม่จะไปหาผู้หญิงคนไหนมาแต่งงานกับเจ้าแทนด้วยล่ะ”
“เรื่องนั้นผมก็ไม่รู้ครับ” เขายิ้มให้
“งั้นผมไปหาน้องแอนก่อนนะครับ พอดีนัดทานข้าวเย็นไว้”
เมื่อพูดจบเตชินท์ก็ลุกขึ้นจากโซฟาเดินออกไปทันที เขามาเพื่อเรื่องแค่นี้นั่นแหละ เรื่องแค่นี้ก็ทำให้พี่ชายเขาแทบอยากจะอัดเขาให้เละได้เลย
คิดแล้วสนุกชะมัด !
นิตยลัภย์มองลูกชายคนเล็กเดินออกจากห้องไปพร้อมยกมือที่ถือยาดมขึ้นสูดเข้าปอดลึกๆ ใครจะมาแต่งงานกับลูกชายของเธอในเมื่อข่าวนั้นออกประกาศปาวๆ ว่าลูกชายของเธอเป็น... เว้นแต่ว่าสัญญาครั้งก่อนในอดีตของสามีจะสามารถช่วยให้ลูกชายเธอพ้นจากการเป็นเกย์ได้ ! ถ้าฝ่ายนั้นยอมรับปากแต่งงานด้วย...
.
.
.
หญิงสาวนั่งจ้องมองหนังสือพิมพ์เป็นเวลานานเกือบชั่วโมงหลังจากที่เพื่อนสาวนำข่าวเข้ามาบอกในตอนสาย วินาทีนี้หัวใจแทบแตกสลายลง เขาจะไม่เป็นอย่างที่ในข่าวบอกออกมาใช่ไหม ?
ณัฐกฤตาถอนหายใจจนนับครั้งไม่ถ้วน ครั้นเมื่อชำเลืองสายตามองภาพที่ทนรับไม่ได้ แค่ข่าวออกมาก็พอว่าอยู่ แต่นี่เล่นมีภาพหลุดออกมาว่าเขาจับมือกับวศินพระเอกชื่อดังอีก เธออยากจะร้องไห้จริงๆ
“ไม่จริง ! ข่าวที่ออกมาต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ ๆ เลย คุณแทนของฉันไม่ได้เป็นเกย์...” ณัฐกฤตาบ่นพร่ำออกมาด้วยความเสียใจ
วรรณรดาปาปารัสซี่สาวมองหน้าตาของเพื่อนที่แสดงถึงความเศร้าเสียใจเมื่อผู้ชายที่แอบปลื้มแอบชอบดันมีข่าวว่าเป็นเกย์ แถมทั้งภาพที่ออกมาก็บอกอยู่เต็มตาว่าคือ แทนไท !
“ยอมรับความจริงซะ ถึงยังไงแกก็ไม่มีทางสู้ผู้ชายได้หรอกนะ”
ดูเหมือนจะเป็นคำปลอบใจที่แทงใจคนฟังน่าดู
“แกพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง แกว่าฉันสวยสู้ผู้ชายไม่ได้หรือไง !” ณัฐกฤตาขึงตามองเพื่อนสาวที่ส่ายหน้าให้อย่างหมดหวัง
“เปล่า ๆ ฉันก็แค่บอกว่าแกจะใช้ความสวยไปสู้กับผู้ชายเนี่ยนะ มันดูไม่แปลกไปหน่อยหรือไง”
“ไม่ ! ฉันเชื่อว่าคุณแทนยังมีจิตใจที่เป็นชายอยู่...บ้าง”
คำว่า บ้าง ช่างแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน วรรณรดาขำกับคำพูดของเพื่อนสาวที่ยังปักใจเชื่ออยู่ว่าแทนไทนั้นไม่ได้เป็นเกย์
“พยายามปลอบใจตัวเองซะจริง แกจะทำยังไง ในเมื่อแกกับเขาน่ะเคยคุยกันแค่ไม่กี่คำ” วรรณรดาพูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นจากโซฟาราคาแพง
