บทที่ 78 เมื่อ...ครั้งหนึ่งของความรัก

ทว่า...ฉันกลับพูดไม่ออกเลยสักนิด ทำไมกันนะ?

ฉันเดินลงจากรถและปิดประตูโดยไม่หันกลับไปมองเขาเลยแม้แต่น้อย จนกระทั่งเปิดประตูเข้าไปในบ้านแล้ว ฉันจึงเห็นว่าเขาขับรถออกไป เมื่อก้าวเข้ามาในบ้านทุกคนก็รออยู่ อาหารมื้อเย็นที่พร้อมหน้ากันสามคน ฉันยิ้มให้กับแม่และเดินมาวางกระเป๋าที่โซฟา ก่อนจะเข้าห้องครัวไปล้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ