บทที่ 32 บทที่ 32

เพียะ!!!

ฝ่ามือเล็กๆ ข้างที่ยังเป็นอิสระตวัดลงบนใบหน้าหล่อเหลานั้นเต็มแรง

“หยาบคายที่สุด!” เสียงหวานสั่นเครือ น้ำตาเอ่อขึ้นมาคลอเบ้า เขากล่าวหาและดูถูกเธอด้วยวาจาอันแสนร้ายกาจ

“ยังหรอก...รดาดาว ถ้าอยากรู้ว่าการหยาบคายมันเป็นยังไง ผมจะทำให้ดู” นัยน์ตาสีฟ้าวาวโรจน์ขึ้นกว่าเดิม บดกรามจนนูนเป็นสัน

ร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ