บทที่ 81 โชคดีเหลือเกิน ที่มีเจ้าข้างกาย

1 ปี ต่อมา

เสียงหัวเราะเจื้อยแจ้วของลูกค้าดังคลอไปกับกลิ่นชาอุ่นที่ลอยคลุ้งอยู่ทั่วถนนสายเดิมที่ผู้คนพลุกพล่าน ร้านน้ำชาของถงจินซินที่เคยเป็นร้านเล็ก ๆ มีเพียงโต๊ะไม้ไม่กี่ตัว บัดนี้ได้กลายเป็นร้านใหญ่โตโอ่อ่าที่เชื่อมต่อกับร้านเงินของหยางซ่งไห่อย่างกลมกลืน

อาคารไม้สองหลังที่เคยมีตึกเก่าขวางอยู่ตรงก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ