บทที่ 10 มีความลับที่อยู่ในใจ

เช้าวันรุ่งขึ้นเนี่ยหลิงตื่นแต่เช้าเข้าครัว แม่สามีและน้องเล็กกำลังรดน้ำผักที่มีอยู่น้อยนิดแถมแคระแกร็น คนสมัยนี้ไม่รู้จักปุ๋ยกระมัง ช่างเถอะ ค่อยจัดการหลังจากผ่านหน้าหนาวไปแล้ว ตอนนี้ทำอะไรไม่ได้ แถมความลับเรื่องแหวนก็ไม่รู้จะบอกกล่าวอย่างไร เฮ้อ กวางที่ล่ามาได้เมื่อวานยังนอนแอ้งแม้งอยู่ในแหวน จะเอาออกมาก็ไม่รู้จะตอบคำถามของทุกคนว่าอย่างไร

โอ้ย หนักอกหนักใจ ช่างเถอะ ดีนะที่สลับเอาหมูออกมา

แทนกวางไม่เช่นนั้นคงได้มีเรื่องราวให้ตอบคำถามมากมาย เอาไว้ค่อยหาโอกาสบอกก็แล้วกัน จะว่าไปนางไม่ได้กลับบ้านเดิมมาสองปีแล้ว ถึงจะมาอาศัยร่างเนี่ยหลิงคนเดิมแล้วอย่างไร มันก็เนี่ยหลิง

นี่แหละ ขออนุญาตฮุบสามีและครอบครัวมาก็แล้วกัน ในเมื่อเจ้าคือข้า ข้าคือเจ้า ฮิฮิ เนี่ยหลิงคิดอะไรไร้สาระไปพร้อม ๆ กับทำอาหารไปด้วย วันนี้ทำปลาต้มน้ำมันพริกดีกว่า เมื่อวานท่านพี่ซื้อเครื่องเทศมาแต่มีบางอย่างที่ที่นี่ยังไม่มี ค่อยไปหาบนเขาดู ถ้ามีจะได้เอาลงมาปลูก

หลังจากทำปลาต้มน้ำมันพริกเสร็จแล้วก็ผัดผัก ทอดปลาที่หมักไว้ และไข่ตุ๋น ส่วนข้าววันนี้เป็นข้าวผัดกระเทียม แค่นี้คงพอแล้วล่ะ เมื่ออาหารเสร็จแล้วเนี่ยหลิงเรียกหยางหลงมาช่วยยกออกไปที่โถงกินข้าว เมื่อทุกคนมากันครบก็ลงมือกินอาหารทันที

“น้องหญิงปลาต้มนี่เผ็ดมาก แต่อร่อยมาก” หยางหลงเอ่ยออกมา แม้จะเผ็ดจนปากบวมเจ่อแต่ยังไม่หยุดกิน

เมื่อทุกคนกินอิ่มแล้วต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ของแต่ละคน ท่านแม่ น้องรองและน้องเล็กเข้าเมืองซื้อของ หยางหลงไปหาช่างมาซ่อมบ้าน ท่านพ่อสอนหนังสือให้หลาน ๆ น้องสามไปดูปลาที่หลุม

ดักปลา และตัดกิ่งสนกับใบมารมควันหมู

“น้องสาม เจ้าไปดูปลาและตัดกิ่งสนมาให้มากหน่อยก็แล้วกัน”

“ขอรับพี่สะใภ้”

เนี่ยหลิงเอาปลาที่หมักไว้ออกมาตากแดด จากนั้นก็เดินดูรอบ ๆ บ้าน เดินมาจนถึงลำธารที่ห่างจากบ้านไม่ไกลนัก แต่ถ้าหากว่ามาตักน้ำก็ลำบากอยู่บ้าง ทุก ๆ วันตอนเช้า สามพี่น้องจึงต้องมาแบกน้ำจากลำธารไปใส่ตุ่มที่บ้านให้เต็มเนื่องจากบ้านหนิงอยู่ท้ายหมู่บ้านติดเขา แถวนี้มีบ้านคนไม่มากนัก เพื่อนบ้านที่ใกล้ก็บ้านสกุลหลิว อ่า บ้านผู้หญิงหน้าวอกปากแดงนี่เอง เนี่ยหลิงเดินกลับมาถึงบ้าน น้องสามก็กลับมาจากบนเขา นางจึงไปก่อไฟเพื่อรมควันหมู โดยให้น้องสามช่วยทำความสะอาดปลารอ นางมาหมักขาหมู รมควันไว้ทั้งหมด เครื่องในนำมาตุ๋นเป็นอาหารเย็น ส่วนเนื้อแดงทำเป็นหมูตากแห้งทั้งหมด ส่วนที่เป็นสามชั้นก็ทำสามชั้นหมักรมควัน เช่นเดียวกับขาหมู ส่วนหัวหมูก็ทำเป็นหัวหมูตุ๋นเช่นเดียวกัน และ

มันหมูก็เจียวเอาน้ำมันเก็บไว้ใช้ หมูตัวนี้ไม่ใหญ่มาก แต่ก็ไม่เล็กเช่นกัน

หน้าหนาวใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว หากปีนี้ไม่เสี่ยงขึ้นเขาคาดว่าน่าจะไม่รอดทั้งครอบครัว หยางหลงกลับมาถึงก็เป็นเวลาบ่ายแล้ว จึงมาช่วยเนี่ยหลิงตากหมูและช่วยน้องรองทำปลา กว่าทุกอย่างจะเสร็จ ก็ได้เวลาทำอาหารเย็น พอดีกับที่ท่านแม่และน้อง ๆ กลับจากซื้อของในเมือง เมื่อช่วยกันขนของลงจากเกวียนเข้ามาในบ้าน และแจกจ่ายผ้าห่มฟูกนอนใหม่สำหรับทุกคน เด็ก ๆ ดีใจกันมาก มีเสื้อผ้าชุดใหม่ เสื้อกันหนาวตัวใหม่ หยางหลงบอกกับทุกคนว่าพรุ่งนี้ช่างไม้จะเข้ามาทำคอกวัวและมาดูบ้านว่าต้องใช้กระเบื้องมากน้อยเพียงใดในการเปลี่ยนหลังคา แล้วผนังมีกี่จุดที่เสียหายจะได้คำนวณค่าใช้จ่ายและค่าแรงคนงานด้วย พรุ่งนี้ให้ท่านพ่อรับหน้าที่ตกลงกับช่าง ท่านแม่และน้องเล็กเร่งมือตัดเสื้อผ้าและดูแลปลาที่ตากให้

แห้งสนิทดีแล้วนำปลาชุดใหม่ขึ้นตาก ยังมีเนื้อหมูที่ตากอยู่เช่นเดียวกัน เมื่อแห้งดีแล้วให้เก็บไปไว้ในห้องครัว และหลุมเก็บเสบียง พรุ่งนี้น้องรองกับน้องสามขึ้นเขาเพื่อหาฟืนมาเตรียมไว้สำหรับใช้ในหน้าหนาว หยางหลงกับเนี่ยหลิงจะขึ้นเขาเข้าป่าล่าสมบัติ เอ้ย ล่าสัตว์ น้องรองเอาเงินที่ขายหญ้ามรกตเหมันต์มาให้

เนี่ยหลิงห้าสิบตำลึงเงิน เพราะไม่ใช่สมุนไพรวิญญาณจึงได้ราคา

ต้นละสิบตำลึงเงิน

“พี่สะใภ้นี่เป็นเงินที่ขายสมุนไพรวันนี้ ห้าสิบตำลึงเงิน”

“เจ้าเก็บไว้เถอะน้องรอง เจ้าโตแล้ว สมควรมีเงินติดตัวไว้ เผื่อต้องใช้อะไร”

“ขอบคุณขอรับพี่สะใภ้” หนิงหานตงได้แต่คิดในใจ พี่สะใภ้

ดีมากจริง ๆ หากเขาจะแต่งภรรยา ต้องหาคนเช่นพี่สะใภ้ถึงจะดี

ท่านแม่และน้องเล็กทำอาหารเสร็จแล้ว ทุกคนกินอาหารเย็นเสร็จ ก็รีบเข้านอนทันที เพราะเห่อฟูกนอนและผ้าห่มใหม่ หลังจากแยกย้ายกันแล้ว เนี่ยหลิงคุยกับหยางหลงเรื่องอาการเจ็บป่วยของท่านพ่อและท่านแม่ ยิ่งอากาศเย็นมากเท่าไหร่ ร่างกายที่ไม่แข็งแรง ยิ่งเจ็บป่วยและทรุดโทรมได้ง่าย คงต้องหาสมุนไพรมาต้มให้ทั้งสองคนดื่มบำรุงร่างกาย

“ท่านพี่ ข้าว่าจะหาสมุนไพรมาต้มบำรุงร่างกายให้ท่านพ่อท่านแม่ หน้าหนาวนี้จะได้ไม่เจ็บป่วยขึ้นมาอีก ถึงแม้เราจะพอมีเงินแล้ว แต่ถ้าหิมะตกลงมาการที่จะไปหาหมอมันเป็นไปไม่ได้เลย ท่านว่าดีหรือไม่”

“พี่แล้วแต่น้องหญิง น้องว่าดีพี่ก็ว่าดี” หยางหลงผู้ไม่เคย

ขัดใจภรรยา พร้อมสนับสนุนภรรยาทุกอย่าง

หลังจากที่ได้ปรึกษาหารือกันแล้ว ทั้งคู่นอนหลับทันที