บทที่ 129 129

เฟิ่งต้าชวี่รีบยันตัวลุกขึ้นนั่ง “ใช่!” สะบัดเสียงใส่สามีไม่ดังนัก แต่ก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้นในใจ “ข้าเกลียดท่านพอ ๆ กับที่ยังรู้สึกว่ารักท่านนั่นแหละ และเพราะยังรู้สึกรักท่านมากนี่แหละข้าจึงเกลียดตัวเองไปด้วย”

น้ำเสียงขมขื่นและสายตาตัดพ้อของชายาทำให้หัวใจที่แห้งเหี่ยวพองโต แม้จะรู้สึกผิดที่ทำให้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ