บทที่ 16 บทที่ 16.

“เป็นอะไรถึงได้ทำหน้าซีดแบบนั้นเหมือนจะเป็นลมไปอีกรอบ แล้วไปทำอะไรมาถึงได้เหมือนคนอดหลับอดนอน หลับง่ายดายขนาดนั้น...” ถามด้วยน้ำเสียงเหมือนผู้ใหญ่ถามเด็กตัวเล็กๆ เสียมากกว่าจะถามด้วยความห่วงใยและท่าทางเขาตอนนี้เหมือนครูใหญ่กำลังสอบสวนความผิดนักเรียนตัวน้อยไม่มีผิด ไอ้ท่ากอดอกและยืนอิงโต๊ะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ