บทที่ 3 สอนรักให้เธอร้อน บทที่ 3

“แบบนี้” พูดจบเขาก็โน้มใบหน้าหล่อเหลาลงไปหาหญิงสาว แนบริมฝีปากหยักหนาได้รูปกับเรียวปากอิ่มจนสนิท หลังจากนั้นกัญชลิกาจึงรู้สึกว่ามีบางอย่างแทรกเข้าไปในปากของเธอ

ลิ้น...โอ...ลิ้นของอาร์เธอแทรกเข้าไปในปากของเธอและซอกซอนไปทั่วทุกมุม ทั้งกระพุ้งแก้ม อุ้งปาก หยั่งลึกเข้าไปถึงโคนลิ้นก่อนละเลียดออกมาบนลิ้นของเธอ และสิ่งที่ทำให้หญิงสาวเกิดความซาบซ่านขึ้นมาจับจิตคือตอนที่ลิ้นของเขาไล้เลียดบนปลายลิ้นของเธอ

กัญชลิกาตัวเบาหวิว เหมือนเธอกำลังล่องลอยอยู่บนปุยเมฆ ทุกอย่างเบานุ่ม ทั้งปากของเขาที่ประกบแน่น ลิ้นของเขาที่ดูดกลืนความหวานในปากของเธอ มันเป็นประสบการณ์ที่ทำให้หญิงสาวเข้าใกล้คำว่า ร้อน อีกนิด

“อืม...อืม” หญิงสาวเผลอปล่อยเสียงครางลึก แต่มันก็ดังอยู่ในลำคอ มือของเธอที่วางอยู่ข้างตัวเริ่มเกร็งเล็กน้อยในขณะที่อาร์เธอโอบแก้มของเธอด้วยอุ้งมือทั้งสอง

เขาจูบเธออย่างซาบซ่านที่สุด ซึ่งชายหนุ่มเองก็รู้สึกเช่นนั้น ทั้งที่เขากำลังสอนเธอให้รู้จักกับสิ่งที่เรียกว่า จูบ และเขาเองก็ไม่เคยจูบผู้หญิงคนไหนได้วาบหวามและหวานจับใจเท่านี้มาก่อน

ปากของกัญชลิกานุ่มละมุนและมีกลิ่นหอมอย่างลูกพีช ใช่...มันเหมือนชื่อของเธอ พีชชี่ ความเป็นลูกพีชที่สดฉ่ำ เย้ายวน และทำให้เขาจูบเธอเนิ่นนานจนแทบจะหยุดไม่อยู่

แต่เขาก็ต้องหยุดตัวเองลงเสียก่อนทั้งที่ตอนนี้แกนกายของเขากำลังเขม็งเกร็ง ขมวดรัดในทุกอณู อยากจูบเธออย่างนี้ต่อไปอีกแค่นาที แต่หน้าที่ของเขาก็ทำให้ชายหนุ่มค่อย ๆ ถอนริมฝีปากออกในที่สุด

บทที่ 3

กระทั่งที่ชายหนุ่มเลื่อนใบหน้าของเขาออกไปสักพักหนึ่งแล้วกัญชลิกาก็ยังหลับตาพริ้มเหมือนว่าเธอยังตกอยู่ในความฝัน จนเมื่อชายหนุ่มกล่าวขึ้นเธอจึงเปิดเปลือกตามองเขา

“แบบนี้เรียกว่าจูบ...ที่คุณทำตอนแรกเรียกว่าหอม...เอ้อ...คุณรู้สึกว่าตัวเองเริ่มร้อนขึ้นมาบ้างหรือยัง?”

คำถามของอาร์เธอทำให้หญิงสาวหน้าแดงซ่าน เธอแต่งตัวเซ็กซี่ก็ยังไม่น่าเขินอายเท่ากับที่ถูกเขาสอนจูบให้เมื่อครู่ ความหวานและรสชาติของชายหนุ่มยังติดอยู่ที่กลีบปากนุ่ม คงน่าขายหน้าถ้าเธอจะบอกให้เขาสอนมันแก่เธออีกครั้ง

“ก็...เล็กน้อย” เธอพูดขณะเสยผมและหลบสายตาคู่คมของอาร์เธอชั่วขณะ บ้าจริง! ทำไมหัวใจเธอเต้นแรงขนาดนี้ กัญชลิกาปั่นป่วนในช่องท้องขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ

“คุณต้องเรียนรู้มากกว่านี้” เขาเอ่ยและเผลอเลียริมฝีปากของตัวเองซึ่งหญิงสาวหันมาเห็นเข้าพอดี

“แต่จริง ๆ แล้วไม่ได้มีกฎเกณฑ์อะไรตายตัว มันอยู่ที่เทคนิค”

“ฉันคงอ่อนหัดมากซีนะคะ อาร์เธอ...สงสัยฉันคงต้องยอมรับคำวินิจฉัยของหมอโดยดุษฎีว่า...”

“คุณยังไม่เคยเรียนรู้มันอย่างลึกซึ้งต่างหาก”

เสียงห้าวที่ดังขึ้นและมือหนาหนักที่เอื้อมมาสัมผัสข้อมือของหญิงสาวทำให้ร่างอรชรที่หยิบกล้วยหอมบนโต๊ะรับแขกขึ้นมาและทำท่าจะปอกเปลือกเข้าปากต้องหยุดชะงัก กัญชลิกาหันไปมองเขาอีกครั้งเพราะอาร์เธอกำข้อมือของเธอไว้แน่นก่อนค่อยคลายมันหลวม ๆ

“คุณต้องเรียนรู้มัน...เรียนรู้วิธีการที่จะทำให้ผมรู้สึกร้อน เพราะเมื่อไหร่ที่ผมเริ่มจะร้อน นั่นก็คือคุณ...จะไม่ใช่เจ้าหญิงน้ำแข็งอย่างที่หมอบอก”

เขาเลิกคิ้วน้อย ๆ และขยับเข้าใกล้ร่างเล็กซึ่งเธอยังกุมกล้วยหอมไว้ในมือ อาร์เธอใช้มืออีกข้างค่อย ๆ ปอกเปลือกกล้วยหอมสีเหลืองนวลขนาดเขื่องลงมาประมาณครึ่งผลก่อนจะสั่งเธอด้วยน้ำเสียงอันนุ่มนวล

“ผมอยากให้คุณลอง...เอิ่ม...กินมันอย่างเซ็กซี่ ผมยังไม่สอนให้คุณเล่นกับตัวเอง แต่อยากให้คุณเรียนรู้วิธีการเล่นกับสิ่งที่อยู่รอบข้าง”

“แบบนี้หรือคะ?”

หญิงสาวถามเขาด้วยเสียงแหบเบาและโน้มใบหน้าสวยหวานลงไปหากล้วยหอมในมือของเธอที่อาร์เธอยังกอบกุมไว้ ดวงตาคู่งามยังจับจ้องอยู่ที่เขาแต่กลีบปากอิ่มสวยและชุมฉ่ำอ้าออก

เธอไม่ได้กินกล้วยหอมอย่างที่เขาบอกให้เธอทำ แต่กัญชลิกาแสดงท่าทีเซ็กซี่ยิ่งกว่านั้น เธอแลบลิ้นและสัมผัสที่ส่วนปลายของมันเบา ๆ ซึ่งก็แน่ล่ะ...มันเป็นสัญลักษณ์บางอย่างที่ชัดเจนมากพอจะทำให้อาร์เธอถึงกับขนลุกซู่และเกิดอาการปั่นป่วนสุดระงับ

นักเรียนของเขาเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วซึ่งไม่มีในหลักสูตรรักที่เขาเตรียมสอน ท่าลิ้มเลียกล้วยหอมของกัญชลิกานั่นเหลือรับประทาน เธอดูเซ็กซี่โดยไม่ต้องใช้ความพยายามเลยทีเดียว

“อืม...” หญิงสาวส่งเสียงลึกในลำคอขณะลิ้นยังไล้เลียไปบนส่วนปลายของกล้วยหอมขนาดเขื่อง เธอเลียมันไปมาเบา ๆ ก่อนจะห่อริมฝีปากและทำท่าอมส่วนปลายทีละน้อย ดูดขึ้น ๆ ลง ๆ จนรู้สึกถึงแรงสั่นจากมือของครูสอนบทเรียนรัก

“คุณคิดว่าแบบนี้...เซ็กซี่หรือเปล่าคะ อาร์เธอ?”

เธอถามขณะยังไล้ลิ้นวนไปมาบนกล้วยหอมสลับกับการดูดเบา ๆ  ชายหนุ่มบังคับมือที่เกาะกุมข้อมือบางไว้ไม่ให้สั่น กัญชลิกาค่อย ๆ ดึงเปลือกมันลงและคราวนี้หญิงสาวลากลิ้นขึ้นลงไปตามความยาวของผลกล้วย อาร์เธอแอบขนลุก เขากำลังจินตนาการถึงสิ่งที่นักเรียนสาวของเขากำลังลิ้มเลีย...  ถ้ามันไม่ใช่กล้วยหอมล่ะ

“โอเค...พีชชี่...คุณทำได้ยอดเยี่ยมมาก”

บทก่อนหน้า
บทถัดไป