บทที่ 2 ตอนที่ 2

ลุงจอมกล่าวพลางเดินนำเข้ามาในบ้าน พาน้ำผึ้งมาดูห้องพักที่จัดเตรียมไว้ให้ล่วงหน้าตั้งแต่รู้ว่าหลานชายจะพาลูกเมียกลับมาอยู่บ้าน

ในเวลาต่อมา ลุงจอมพาน้ำผึ้งเดินชมบ้านเพื่อสร้างความคุ้นเคยกับที่อยู่ใหม่ เพราะว่าจากนี้ไปหนึ่งปี น้ำผึ้งจะต้องอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้

“ทาโร่… เป็นอะไรจ๊ะลูก”

หลังจากลุงจอมพาเดินชมบ้านจนทั่ว พอเดินวกกลับมาถึงม้าหินอ่อนที่หน้าบ้าน ลูกชายที่น้ำผึ้งอุ้มไว้ในอ้อมแขนก็ทำท่างอแง งุดหน้าซุกอกของแม่

“สงสัยเจ้าทาโร่จะหิวนม”

ลุงจอมกล่าวพลางจ้องมองสองเต้าอวบใหญ่สะดุดตา ไม่คิดว่าหลานสะใภ้จะเลิกชายเสื้อแล้วควักเต้านมออกมายัดใส่ปากลูกชายต่อหน้าต่อมา โดยหารู้ไม่ว่าสิ่งที่เห็นทำเอาลุงจอมตาลุกโพลง อวัยวะเพศคัดแข็งขึ้นมาเป็นลำ แอบมองเต้านมพลางกลืนน้ำลายลงคอด้วยความลืมตัว

“เด็กคนนี้มันโชคดีนะ... ที่มีแม่อย่างหนู”

สายตากะลิ้มกะเหลี่ยของลุงจอมยังไม่ละจากเต้านมอวบใหญ่และขาวเปล่งปลั่งของน้ำผึ้ง โดยที่หล่อนหารู้ไม่ว่าไอ้เฒ่าหัวงูคนนี้… แอบมีอารมณ์ทางเพศกับหล่อนตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้เห็นหน้า

ลุงจอมแทบไม่ละสายตาจากเต้านมของหลานสะใภ้ ขนาดที่เห็นนี้ใหญ่มากจนแกนึกอยากดูดอยากกินบ้าง เห็นแล้วอยากเป็นเด็กทารกขึ้นมาทันที

“เจ้าทาโร่กำลังน่ารักน่าชังเชียว”

ลุงจอมเดินเข้ามาทรุดร่างสูงใหญ่ลงนั่งบนม้าหินอ่อนใกล้กับน้ำผึ้งและลูกน้อย

“อู้ว… น่ารักจัง”

ลุงจอมค่อยๆ ยกหลังมือขึ้นแตะพวงแก้มจ้ำม่ำของทาโร่ลูกชายหล่อน

ขณะสายตาจับจ้องอยู่ที่หนั่นเนื้อเต้านมอวบคัดของแม่ลูกอ่อน ขาวผ่องเป็นยองใยจนมองเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้ผิวเนื้อบอบบางน่าลูบไล้

‘อู้ว... ’

ลุงจอมเผลอพรูลมหายใจร้อนผ่าวออกมาจากริมฝีปากปรกไปด้วยแผงหนวดสีดำดกหนา ด้วยนึกอิจฉาลูกชายของหล่อนที่กำลังดูดนมอย่างเมามันส์

‘น่าเอาเหลือเกิน… อีหนูเอ๊ย’

ลุงจอมแอบพึมพำในใจ ความชั่วร้ายและแรงตัณหาที่แฝงเร้นอยู่ภายในจิตใจอันซับซ้อนยากจะหยั่งถึงของมนุษย์ ทำให้เฒ่ามากราคะเริ่มครุ่นคิดไปในทางต่ำต่างๆ นานา

ความปรารถนามืดดำซึ่งกำลังคุกรุ่นขึ้นมา ทำให้ลุงจอมนึกอยากเผด็จสวาทสะใภ้แม่ลูกอ่อนคนนี้สักครั้ง

‘ใจเย็นไว้ก่อน… ’

ลุงจอมบอกตัวเอง รู้ว่ายังไม่ควรผลีผลามให้ไก่ตื่น ตอนนี้สิ่งที่ทำได้ก็แค่อดทนรอโอกาสเหมาะๆ ในตอนที่หลานชายไปทำงานต่างประเทศ

ลุงจอมเชื่อว่าเมื่อถึงตอนนั้น ผู้หญิงห่างผัวมักจะตกอยู่ในห้วงแห่งความว้าเหว่อ้างว้าง มีความเปลี่ยวเหงาเป็นจุดอ่อนในอารมณ์ เมื่อถึงตอนนั้นหล่อนจะอยากเป็นธรรมดา คงไม่ยากเย็นนักที่จะจู่โจมสวาท

‘รอให้สบโอกาสก่อนเถอะ’

ลุงจอมขยี้ฝ่ามือเข้าหากันอยู่ในความติด ถ้ามีโอกาสแกจะขยี้สวาทหลานสะใภ้คนนี้ให้สมใจอยาก สองเต้าอวบคัดที่เจ้าทาโร่ลูกชายหล่อนกำลังดูดกินน้ำนมเสียงดังอั่กๆ จนแทบจะสำนักน้ำนมอยู่ในตอนนี้ ไม่นานแกจะได้จูบฟัด ได้ดูดได้กินบ้าง

ลุงจอมเชื่อว่าแม่ลูกอ่อนห่างผัวอย่างน้ำผึ้งน่าจะเหงาและอ้างว้างเป็นธรรมดา ด้วยหล่อนยังสาว ยังสวย และมีเลือดเนื้อมีความต้องการ

ลุงจอมมั่นใจเหลือเกินว่าไม่นานแกจะระเบิดอารมณ์อยากของสะใภ้แม่ลูกคนนี้ให้พลุ่งโพลงเหมือนลาวาที่พวยพุ่งขึ้นจากปากปล่องภูเขาไฟ

ยิ่งคิดดุ้นเอ็นก็ยิ่งแข็ง ถึงตอนนั้นแกจะพิสูจน์ให้เห็นว่าสะใภ้แม่ลูกอ่อนคนนี้เป็นผู้หญิงที่เก็บกดอารมณ์ความต้องการทางเพศเอาไว้แค่ไหน?

ทำไมลุงจอมจะไม่รู้ว่าผู้หญิงที่มีแววตาแบบนี้แหละแรดหลบใน คนเซ็กส์จัดเหมือนกันมองตากันก็เหมือนผีเห็นผี

ในเวลาต่อมา

เมื่อเวลาล่วงเลยมาถึงตอนค่ำ ลุงจอมต้อนรับการมาถึงของหลานชายและสะใภ้ด้วยกิจกรรมปิ้งย่างสร้างสัมพันธ์ที่สนามหญ้าเล็กๆ บริเวณด้านหลังบ้าน โอบล้อมไว้ด้วยป่ากล้วยน้ำว้า

“กับข้าวเสร็จแล้วนะจ๊ะลุง”

ห่างออกไปจากแคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะม่วงที่น้ำผึ้งกำลังยกกับข้าวมาวาง ลุงจอมกำลังทำปลาเผาอยู่อีกฟาก ได้กลิ่นปลาหอมกรุ่นมาจากเตาย่างที่ตั้งอยู่เหนือลม

“ปลาเผาของลุงเกือบเสร็จแล้วเหมือนกัน”

ร่างสูงตระหง่านเกินกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรที่กำลังยืนถือเหล็กคีบ คอยพลิกปลากลับไปมาบนเตาไฟอย่างชำนิชำนาญ ตะโกนตอบสะใภ้ ส่งยิ้มหวานเมื่อน้ำผึ้งเดินเข้ามาใกล้

“ลูกหลับแล้วหรือจ๊ะหนู”

ลุงจอมถามถึงลูกชายของน้ำผึ้ง

“ทาโร่หลับแล้วจ้ะลุง”

หลานสะใภ้ตอบ แอบมองเรือนร่างกำยำของลุงจอมแวบหนึ่ง การที่แกไม่ค่อยสวมเสื้อจนชิน ทำให้คนที่ยังไม่ชินกับการได้เห็นเนื้อตัวกำยำ