บทที่ 24 ตอนที่ 24

“รอนน์... ชะ ช่วยด้วย”

หล่อนเรียกเขา มือเรียวยกขึ้นลูบไล้ต้นแขนของตัวเองไปมา เนื้อตัวบิดเร่าจนไหล่ทั้งสองข้างลู่สะท้าน มือข้างหนึ่งของหล่อนลูบล้วงลงมาที่ซอกขาเบียดแน่นของตัวเองด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบายความอัดอั้นบริเวณนั้น ราวกับว่าร่างกายของหล่อนกำลังร่ำร้องโหยหาอะไรสักอย่าง

“ไม่ต้องกลัว... ผม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ