บทที่ 65 ตอนที่ 65

“ของเอ็งแน่นเหลือเกิน... ”

กำนันทองพรูลมหายใจร้อนผะผ่าวออกมาจากริมฝีปากซึ่งรกไปด้วยแพหนวดดกหนาอย่างพึงพอใจ ของราตรีทั้งคับแน่นและขมิบตอดเกือบจะตลอดเวลา

ราตรีนึกในใจว่าความรู้สึกคับแน่นที่รู้สึกได้ตรงกันอยู่ในนาทีนั้น ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะความใหญ่โตของเขานั่นเอง แล้วหล่อนก็ว่างเว้นห่างหายไปจากสิ่งนี...