บทที่ 72 ตอนที่ 72

สายตาของเชิดแทบไม่คลาดไปจากดวงหน้าสะสวยของน้องเมีย

“พี่เชิดเบื่อที่จะคุยกับฉันแล้วหรือ”

ลั่นทมทำหน้าง้ำ

“ใครว่าล่ะ... ถ้าเป็นไปได้ข้าอยากนั่งคุยกับเอ็งจนถึงรุ่งเช้าก็ได้ แต่กลัวเอ็งจะง่วงเสียก่อน”

“พี่เชิดเพิ่งกลับมาถึงคงเหนื่อย... ไปนอนเถอะนะ ฉันขอตัวก่อน”

บอกพลางหยัดร่างอวบอัดขึ้นจากผืนเสื่อ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ