บทที่ 97 ตอนที่ 97

“นั่งสิครับ เรียกผมว่าคารีมดีกว่าครับพ่อ… ไม้ต้องเรียกคุณ”

“เอ่อ… ”

นายจักรพงษ์ย่นหน้าผาก จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของคารีมด้วยแววตาประหลาดใจ นึกในใจว่าไอ้หมอนี่จะมาไม้ไหนกันแน่ เขาเผลอไปมีความสัมพันธ์กับมารดาของนายคารีมคนนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน จู่ๆ ชายหนุ่มจึงเรียกเขาว่า 'พ่อ' เต็มปากเต็มคำอย่างที่ได้ย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ