บทที่ 14 บทที่ 14

สาวน้อยถลึงตาใส่ แต่ก็ยอมเงียบและไม่ต่อปากต่อคำในเรื่องเดิมอีก เธอเองก็ไม่พร้อมที่จะถูกรังแกเหมือนกันนั่นแหละ

“แล้วตกลงคุณจะกลับเมื่อไหร่” เสียงหวานถามแบบนุ่มนวลกว่าเดิมหลังจากนิ้วเรียวค่อยๆ ละออกจากปากของเธอ

“คืนนี้...กลางวันผมมีธุระต่ออีกนิดหน่อย ว่าแต่อยากออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างไหม” จู่ๆ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ