บทที่ 33 บทที่ 33

คืนนั้นชญาดาถูกทิ้งให้นอนคนเดียวในห้องหรูหราใหญ่โต เธอปฏิเสธอาหารที่ทางโรงแรมจัดมาให้ และไม่มีแก่ใจจะทำอะไรทั้งนั้น แต่ก็ยังบังคับตัวเองอาบน้ำแต่งตัว แล้วไปนั่งคอตกอยู่ริมเตียง บ่อยครั้งที่เหลือบมองเวลาบนนาฬิกา โดยหวังลึกๆ ว่านาทีใดนาทีหนึ่งจะได้ยินเสียงเคาะที่หน้าห้อง ทว่าเวลาผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ