บทที่ 130 มีแต่ขยะ

เจ้าตัวเล็กหันกลับมาด้วยใบหน้าเย็นชา และสบตากับลลิตาพอดี

ทันทีที่เห็นลลิตา เจ้าตัวเล็กก็เบะปาก ในแววตาเต็มไปด้วยความน้อยใจที่ไม่อาจบรรยายได้

ลลิตาสะกดกลั้นความอยากที่จะถาม เธอเฝ้ามองเจ้าตัวเล็กกลับไปทำหน้าเย็นชาเหมือนเดิมอย่างเงียบๆ เขาเดินมาอยู่ตรงหน้าเธอ แล้วพูดช้าๆ ทีละคำว่า “แม่ครับ ผมสัญญากับคน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ