บทที่ 24 24

“ไปทำแผล เดี๋ยวก็เลือดไหลหมดตัวหรอก” เขาพาเธอไปที่ห้องเก็บยาในคฤหาสน์หลังใหญ่ ก่อนจะดึงมือน้อยมาหาและบรรจงเช็ดน้ำเกลือให้

“เนยทำเองได้ค่ะลุงราช”

“พูดมากเดี๋ยวหาอะไรยัดปาก” เธอหุบปากฉับเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น ยอมให้เขาทำแผลให้แต่โดยดี

เธอเผลอมองความจริงจังของเขา ใบหน้าที่อ่อนโยนลงมากกว่าก่อนหน้าน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ