บทที่ 32 32

“มาหาฉันสิแม่เนย” หญิงชราเรียกเด็กสาวเสียงนุ่มอย่างปรานี

นรราชเดินวนเวียนไปมาอยู่หน้าห้อง ใจเขาร้อนดั่งไฟ ถ้าถามว่านิรินจะยอมแต่งงานกับเขาไหมก็คงไม่ เด็กนั่นปฏิเสธเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

เขารู้สึกว่าผู้เป็นย่าคุยกับคนด้านในนานเหลือเกิน ทั้งๆ ที่มันไม่กี่นาที

“พ่อราชเข้ามาได้แล้ว” พอได้ยินแบบนั้น เข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ