บทที่ 67 67

นิรินอุ้มลูกชายมานั่งเล่นในห้องรับแดด

ลุงราชจัดผ้าห่มให้อย่างดีจนแบบพ่อบ้านมือหนึ่ง

หนูน้ำเอาของเล่นมาเรียงข้าง ๆ

ลูกชายเริ่มส่งเสียง

“อือ… อะ… แอะ…”

หนูน้ำยื่นหน้าเข้าไปใกล้

“น้องคะ… พูด ‘พี่น้ำ’ ค่ะ”

นรราชรีบขยับมาตรงข้าม

“ลูกครับ… พ่อครับ…”

สองคนประจันหน้ากันเหมือนแข่งโอลิมปิก

นิรินมองอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ