บทที่ 69 69

นรราชแทบทำแก้วกาแฟตก

“จริงเหรอครับ ทำอีกครับลูก! หัวเราะอีกครับ!!”

หนูน้ำกระโดดเหมือนคนได้เหรียญทอง

“น้องหัวเราะค่ะ!!! น้องหัวเราะค่ะ!!!”

นิรินหัวใจเต้นแรง

ยิ้มกว้างจนหน้านุ่มไปหมด

เธอจูบหน้าผากลูกซ้ำ

“ลูกคะ… นี่คือเสียงหัวเราะของลูกจริง ๆ ค่ะ”

หนูน้ำหันไปเขียนสมุด

“เสียงหัวเราะแรก ให้คุณแม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ