บทที่ 140 สัญลักษณ์หรืออื่น

ภายในห้องนั่งเล่นเงียบสงัด มีเพียงเสียงติ๊กต่อกของนาฬิกาแขวนเรือนเก่า ลินดาเม้มปากเป็นเส้นบาง ขณะที่เอมิลี่จ้องมองพ่อของเธออย่างสับสน อาร์เชอร์ ซัลลิแวนโน้มตัวมาข้างหน้า สีหน้าของเขาจริงจัง

“คุณหมายความว่ายังไงที่ว่าเจอเธอแล้ว” อาร์เชอร์ถามเสียงเบา น้ำเสียงสุภาพของเขาแทบจะเก็บซ่อนความกระตือรือร้นเอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ