บทที่ 189 แค่ล้อเล่น

จานอาหารเย็นถูกเก็บออกไปหมดแล้ว เหลือทิ้งไว้เพียงกลิ่นหอมจางๆ ของหญ้าฝรั่นและเนื้อแกะอบสมุนไพรในห้องอาหารอันโอ่อ่าของลอว์เรนซ์ ฉันลูบนิ้วไปตามขอบแก้วน้ำคริสตัล ตั้งสมาธิอยู่กับสัมผัสเย็นเฉียบและเรียบลื่นเพื่อยึดเหนี่ยวตัวเองไว้ในความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุดนี้

“ผมเกรงว่าผมมีข่าวร้ายมาแจ้ง” ลอว์เรนซ์เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ