บทที่ 236 เดินเข้าไปในกับดัก

พนักงานโรงแรมแทบไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองตอนที่มิเกลลากผู้หญิงที่ถูกมัดผ่านล็อบบี้ พนักงานต้อนรับคนหนึ่งเหลือบมองมาทางเรา แต่สายตาของเขาก็รีบกลับไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์เมื่อสบตากับฉัน

ฉันเปิดประตูค้างไว้ให้มิเกลผลักเซลีนเข้าไปในห้อง ข้อมือของเธอถูกมัดไพล่หลังด้วยเคเบิลไทร์ และมีผ้าอุดปากทำขึ้นเฉพาะกิจจากส...