บทที่ 240 ความจริงของยามค่ำคืน

ฉันยืนตัวแข็งทื่อ จ้องมองชายที่หน้าตาเหมือนดัสก์ราวกับแกะ เลือดในกายเย็นเยียบเมื่อความทรงจำถาโถมเข้ามา

“อีกไม่กี่ปีนะเจด แล้วเราจะออกจากองค์กรเงากัน” ดัสก์เคยกระซิบ เสียงของเขานุ่มนวลในความมืดหลังเสร็จสิ้นภารกิจ “เราจะใช้ชีวิตเหมือนคนธรรมดา ไปตั้งรกรากในเมืองไหนก็ได้ที่เธอต้องการ”

ตอนนั้นฉันทำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ